Wapnik to malutka wieś położona w powiecie lidzbarskim, w okolicy Ornety. Wapnik nazywał się dawniej Kruszec, a jeszcze wcześniej - Kalkstein (od rodu Kalksteinów).

Pierwsze wzmianki o założeniu wsi pochodzą z 1285 roku. Wieś należała do rodu Kalksteinów. Po nim
do dwóch bratanków kardynała Stanisława Hozjusza (od 1582 r. do końca XVIII wieku).

Wapnik będzie doskonałą destynacją dla ludzi podatnych na urok starych cmentarzy i kościołów. We wsi znajduje się bowiem kościół wybudowany jeszcze przed 1346 rokiem, kiedy to wzmiankowany jest w dokumentach jego proboszcz. W 1580 r. ponownie konsekrowano kościół pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła. Po I wojnie światowej w miejscu starego kościoła wybudowano nowy większy i konsekrowano go w 1923 roku pod wezwaniem św. Anny i św. Andrzeja Apostoła. Kościół w Wapniku jest kościołem filialnym parafii w Lubominie.

Do zabytkowych elementów wnętrza kościoła należą m.in.:
- barokowy ołtarz
- średniowieczne granitowe kropielnice (w tym jedna w kształcie kielicha)
- żyrandol z 1872 roku
- gotycka figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem (ok. 1430)
- barokowy krucyfiks
- ludowa figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem (XIX w.)
- 2 zatarte płyty nagrobne Hozjuszów znajdujące się w posadzce

Na pewno będąc w Wapniku nie należy pominąć cmentarza. Jest on spory, zaniedbany z pięknymi żeliwnymi krzyżami, 3 kwaterami z kutymi płotkami i wieloma starymi nagrobkami. Dzięki proboszczowi z kościoła w Lubominie wiem, że cmentarz istniał do 1945 roku. Ze ściętych drzew z cmentarza zrobiono ławki w kościele w Lubominie. I podobno Niemka o nazwisku Schulz znalazła w Wapniku groby członków rodziny. A odnośnie Niemki, to na cmentarzu jest grób Antona Schulza (1910-1940), proboszcza kościoła w Wapniku

 

Kościół w Wapniku

fot. Beata Gida

 

Cmentarz w Wapniku

   

 fot. Beata Gida