Miejsce pochówków jest ogrodzone, rozległe, położone w otoczeniu lasów, około 300 metrów na północny zachód od wsi, na zachodnim brzegu Krutyni. Cmentarz sprawia wrażenie rozległego, choć w rzeczywistości nie jest on duży, założony na planie kwadratu nie przektracza 1000 m2. Wrażenie przestronności spowodowane jest urozmaiconą rzeźbą terenu. Nie od razu widoczne są granice cmentarza i wszystkie nagrobki. Miejsce pochówków porasta drzewostan, co sprawia wrażenie, że cmentarz kończy się znacznie dalej niż można przypuszczać. Wejście akcentują trzy drewniane słupy, jeden z nich jest znacznie wyższy, ma około 5 metrów wysokości i jest zakończony ciosaną kulą. Na cmentarzu zachowanych jest wiele grobów. Zwracają uwagę trzy identyczne groby wykonane z nisko posadowionej kamiennej płyty o lekko zaokrąglonym kształcie, należącej do rodziny Skubch. Najstarszy grób pochodzi z 1938 roku, pozostałe są współczesne, pochodzą z lat pięćdziesiątych i szęśćdziesiątych. Widoczne są odnowione groby otoczone drewnianym płotkiem. Poza ogrodzoną strefą cmentarza znajdują się dwa groby z lat 1912 i 1922. Są to pochówki o kilkadziesiąt lat starsze od pozostałych grobów znajdujących się na cmentarzu. Zagadką pozostaje, dlaczego grodząc cmentarz pozostawiono te dwa groby na zewnątrz.
Źródło ""Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie" Tekla Żurkowska, wyd. Borussia, Olsztyn 2008
