Z Mikołajek wyjeżdżamy ul. Kajki, skręcając przy Karczmie Król Sielaw w lewo, w ul. Orzyszową. Na skrzyżowaniu, drogą asfaltową w prawo, po lewej stronie mijamy stadion miejski, halę sportową i szkołę podstawową. Droga asfaltowa się kończy, a my jedziemy prosto, drogą gruntową. Po lewej stronie osiedle domów jednorodzinnych, po prawej pola uprawne. W oddali, po lewej stronie, za pasem łąk i trzcinowisk, widać jezioro Łuknajno. Wjeżdżamy w las i droga doprowadza nas do mostu nad kanałem, łączącym jeziora Łuknajno i Śniardwy. Za mostem, po prawej stronie zabudowania, a w lewo odchodzi piaszczysta droga, w którą należy skręcić. Prowadzi ona obok Stacji Ornitologicznej Uniwersytetu Warszawskiego i dalej, wzdłuż brzegu jeziora Łuknajno. W kilku miejscach można dojść do lustra wody, jednak w większości brzeg jest niedostępny, oddzielony od drogi pasem zarośli i trzcinowisk. W miejscach, gdzie droga wznosi się na wysoczyznę, dobre punkty widokowe. Dojeżdżamy do nieistniejącej już osady Osa, z której pozostały jedynie ruiny domów i zdziczałe sady. Jedziemy dalej i przecinamy kanał, którym odprowadzane są wody z kompleksu bagien, leżącego na północny- wschód od jeziora. W bagnach tych mają swoją ostoję bobry, które od czasu do czasu przegradzają kanał, tamując odpływ wód. Za kanałem droga odchodzi od jeziora Łuknajno, prowadząc przez łąki i pola uprawne do linii kolejowej Mikołajki - Orzysz. Przecinamy tory i kierujemy się na wprost, do wsi Woźnice. Jedziemy prosto przez wieś, zostawiając po prawej stronie szosę, prowadzącą do Giżycka i Orzysza - docieramy do skrzyżowania (w prawo droga do Rynu), na którym skręcamy w lewo i wracamy do Mikołajek.
