Pałac w Drogoszach

SPIS TREŚCI

Informacje ogólne
Położenie
Informacje szczegółowe
Historia
Galeria
Kontakt
Atrakcje w pobliżu
Noclegi w pobliżu

ARTYKUŁ PAŁAC W DROGOSZACH

W Drogoszach znajduje się pałac wraz z zespołem parkowym i zabudowaniami gospodarczymi. Wybudowany został w latach 1710–1714, jako siedziba pruskiego rodu szlacheckiego von Dönhoff, w stylu barokowym. Jeden z trzech największych, tzw. królewskich, pałaców Prus Wschodnich.

⇒ Położenie

Drogosze to wieś położona w powiecie kętrzyńskim w gminie Barciany.

⇒ Informacje szczegółowe

Jak głosi legenda, pałac posiada 12 kominów - tyle, ile miesięcy w roku, 52 komnaty - ile tygodni, 365 okien - ile jest dni w roku, 4 kolumny - ile jest pór roku oraz 7 balkonów - ile dni w tygodniu.

⇒ Historia

Pałac w Drogoszach został zbudowany w latach 1710-14 z inicjatywy Bogusława Fryderyka von Dönhoff. Dönhoffowie był to jeden z najbogatszych rodów w Prusach Wschodnich. Przedstawiciele rodu pracowali w służbie polskich królów i walczyli u boku, m.in. Jana III Sobieskiego pod Wiedniem.

Przypuszcza się, że projekt budowli opracowany został przez John von Collas (1678-1753), który realizował również rezydencję Dönhoffów w Friedrichstein koło Królewca. Koncepcję architektoniczną pałacu w Friedrichstein opracował architekt francuski Jean de Bodt. Pałac w Friedrichstein nie zachował się. Natomiast pałac w Drogoszach jest największym pałacem na Mazurach.

W 1816 r. zginął Stanisław Dönhoff w pojedynku (bezpotomnie) jako ostatni z linii i majątek dziedziczony przez kobiety przeszedł w ręce rodziny Stolberg-Wernigerode.

Rezydencja była wielokrotnie przebudowywana. W początkach XVIII w. zrealizowano wystrój wnętrz, które zmieniano jeszcze w późniejszym okresie. W 1830 r. kaplicę przebudowno w stylu neogotyckim, a ok. 1889 r. dobudowano mauzoleum, gdzie są sarkofagi ostatnich z rodu Dönhoffów - Stanisława zm. w 1816 r. oraz Angeliki, po mężu, von Dohna (1866) i epitafia pochowanych tu członków rodziny Stolberg-Wernigerode, wykonane z białego marmuru. W lewym skrzydle pałacu od reprezentacyjnego wejścia znalazła się kaplica i ogród zimowy (rodzaj oranżerii) od strony parku. W prawym skrzydle pałacu znajdowały się apartamenty dla gości i teatr. Pałac położony był w parku krajobrazowym dochodzącym do rzeki Guber. Teren parku zdobiony był elementami ogrodowej architektury oraz stawami.

Po II wojnie światowej bogate wyposażenie pałacu (m.in.: arrasy, wazy chińskie) uległo rozproszeniu. W 1945 r. urzędowało tu NKWD. Tylko część zbiorów (portretów, mebli) trafiła do Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.

Po opuszczeniu pałacu przez ostatniego użytkownika w 1991 r. przeznaczony został do sprzedaży. Obecnie właścicielem pałacu wraz z parkiem jest osoba fizyczna, a dawny majątek, późniejszy PGR ma innego właściciela.

⇒ Galeria