Ciało grzybów chociaż może mieć różne kształty, składa się zwykle z nitkowatych części, nazywanych strzępkami. Strzępka przypomina pojedynczy nitkowaty glon, ale pozbawiony chlorofilu. Zespół strzępek nazywa się grzybnią. Tylko grzyby o najprostszej budowie nie mają grzybni. Strzępki grzybni luźno rozrastają się w głębi lub na powierzchni podłoża. Grzybnia czerpie pokarm z podłoża.

Na zewnątrz grzybni, stanowiącej wegetatywne ciało grzyba, wyrastają często pojedyncze strzępki lub silnie zbite i poprzeplatane ze sobą zespoły strzępek służące do rozmnażania. U pleśniaka białego w czasie rozmnażania wyrastają prosto w górę krótkie strzępki, zakończone na szczycie kulistą główką. Są to zarodnie wypełnione jednokomórkowymi zarodnikami, za pomocą których odbywa się rozmnażanie pleśniaka. U grzybów jadalnych, np. u borowika, pieczarki i innych, do rozmnażania służy nadziemna część grzyba, składająca się z trzonka i kapelusza. Jest to owocnik, w którym mieszczą się specjalne strzępki wytwarzające zarodniki. Owocnik zbudowany jest z licznych strzępek gęsto wzajemnie ze sobą splecionych na podobieństwo nitek w tkaninie. Mocno splecione strzępki stanowią tkankę rzekomą. Do spożycia zbiera się wyrośnięte owocniki, a grzybnia pozostaje w glebie.

Strzępki mogą się składać z jednej lub wielu komórek. na przykład ciało pleśniaka białego zbudowane jest z jednej strzępki, która składa się zwykle z jednej wielojądrowej komórki, bardzo silnie rozgałęzionej. Komórka zawierająca większa ilość jąder komórkowych nazywa się komórczakiem. Natomiast u grzybów, które rozwijają owocniki, poszczególne strzępki zbudowane są z wielu komórek. U większości grzybów ściany komórkowe strzępek są utworzone nie z błonnika, lecz z innego związku chemicznego, podobnego do chityny. W komórkach niektórych grzybów spotyka się nagromadzone barwniki. Nadają one np. charakterystyczne ciemnobrunatne zabarwienie owocnikom borowika, a czerwone-owocnikom muchomora.