Atrakcje w okolicy Ziemi Mrągowskiej - Galindia - Informacja Turystyczna w Mrągowie

SPIS TREŚCI

Informacje ogólne
Położenie
Informacje szczegółowe
Historia
Cennik
Galeria
Kontakt
Atrakcje w pobliżu
Noclegi w pobliżu

ARTYKUŁ GALINDIA

Galindia zapewni turystom niezapomnianą, pełną przygód wyprawę do świata z przeszłości, w którym żyło waleczne plemię Galindów. Obecny wódz Yzeggus II wskrzesza i kontynuuje uniwersalne idee Galindów.

⇒ Położenie

Osada Galindów położona jest przy trasie Mikołajki – Ruciane, nad jeziorem Bełdany.

⇒ Informacje szczegółowe

W Osadzie Galindów na turystów czekają niezwykłe atrakcje: kolacje w pieczarach, wyprawy łodziami, opowieści o historii Galindów. Właściciel obiektu wskrzesza i kontynuuje idee Galindów. Ośrodek składa się z hotelu i restauracji, ale także z nietypowych budowli jak: pieczary, lochy demonów, uroczyska leśne, rytualny krąg kamienny, labirynt Galindów czy skanseny. Na życzenie turystów odtwarzane są obrzędy Galindów.

⇒ Historia

Galindia to jedna z krain leżących w południowej części Prus, zamieszkana przez plemię Galindów.

Bardzo ludna Galindia wzięła nazwę od słowa galas, oznaczającego „kraj położony na końcu świata” – jako że za granicą Galindii nie mieszkało żadne pruskie plemię (kończył się więc pruski kraj). Galindia sąsiadowała z południowego zachodu z Ziemią Sasinów, od północy z Barcją i Nadrowią, ze wschodu z Jaćwieżą. W skład Galindii wchodziła Ziemia Bertingen (Ziemia Bertung) i Gunlauken.

Okres bytowania Galindów datuje sie na około V w. p.n.e. - XIII w. n.e.

Według przekazów ustnych Galindowie zamieszkiwali głównie tereny podmokłe i bagniste, co miało pozwolić na uniknięcie najazdów ze strony innych plemion. Na takich terenach Galindowie budowali prawdopodobnie drewniane chaty stawiane na palach wbijanych w bagno. Z takich samych pali budowali też ścieżki, tzw. kulgrindy, które prowadziły przez najbardziej niebezpieczne odcinki bagien. Do osady Galindów prowadziło zazwyczaj kilkanaście takich ścieżek, z czego tylko kilka było ukończonych. Reszta ścieżek urywała się nagle w środku bagna, przez co oddziały innych plemion często nie mogły dotrzeć do osad Galindów.

Galindowie zajmowali się przeważnie łowiectwem i zbieractwem, ale utrzymywali również kontakty handlowe z imperium rzymskim, gdyż przez ich ziemie prowadziła jedna z odnóg „bursztynowego szlaku” na Półwysep Sambijski. Podczas polowania używali oni tzw. „niedźwiedziówki” (mieszanki zawierającej 35% wódki, miód i zioła) do odurzania i chwytania żywcem niedźwiedzi.

Galindowie czcili trójcę bóstw głównych: Potrimpusa (najwyższego boga nieba i ziemi), Perkunasa (boga wojny i burzy) oraz Patollusa (boga śmierci), składając im krwawe ofiary w mitycznym centrum kultowym Romowe, którego nie udało się historykom i archeologom zlokalizować.

Około VII w. Galindia wyludniła się, co przypisywane jest temu, że większość przyłączyła się do Gotów w ich wędrówce ku czarnomorskim stepom, a później podbijała wraz z nimi Hiszpanię (trafiono tam na ślad dialektów bałtyjskiego pochodzenia). Krzyżacy zastali opustoszały pas Puszczy Galindzkiej i nazwali go „Wildnis”, czyli pustkowie.

Natomiast według jednej z wielu legend Galindowie zostali wymordowani przez Jaćwingów, którzy najechali ich tereny podczas zimy (gdy łatwiej było przedostać się przez bagna). Wojownicy mieli zostać wymordowani, natomiast kobiety i dzieci zostały wzięte w niewolę i zasymilowani.

Według innej legendy, niemal wszyscy mężczyźni zginęli wcześniej podczas walk ze Słowianami, a Jaćwingowie zastali w plemieniu tylko kobiety i dzieci.

Znane są również przekazy, jakoby to Krzyżacy mieli przyczynić się do ostatecznego upadku Galindów.

⇒ Cennik

Cennik

⇒ Galeria