Niektóre gatunki grzybów zaczynają gwałtownie zanikać. Coraz rzadsze są jadalne borowiki, maślaki, gąski i rydze. Może jeszcze bardziej zagrożone są gatunki wytwarzające wielkie owocniki, np. purchawica olbrzymia, żagwica listkowata, która rzadko pojawia się w starych lasach i parkach, piękna, rozgłęciona baldaszkowato żagiew okółkowa, pasożytujący na korzeniach sosny „kalafiorowaty” szmaciak gałęzisty i znaczenie rzadziej spotykany szmaciak borowy, rosnący na drewnie drzew liściastych. Grzyby te niszczy się zbierając je do celów kulinarnych lub wskutek zwykłej bezmyślności.
Równie groźne jest zanikanie grzybów wskutek zmian zachodzących w naturalnych ekosystemach. Wraz z resztkami naturalnych lasów giną takie grzyby, jak główka korowa różne gatunki gwiazdoszy i wiele innych. Należy pamiętać, że najlepsza nawet ustawa o ochronie gatunkowej grzybów nie zabezpieczy ich przed wyniszczeniem, jeśli nie będzie właściwie realizowana. Od nas wszystkich, którzy wędrujemy po lasach, łąkach i zaroślach zależy stan zachowania świata grzybów w naszym kraju.
Warto przypomnieć jeszcze jedno. Żadnych grzybów (nawet najpospolitszych) nie wolno zrywać i zbierać w parkach narodowych i rezerwatach. Na obszarach tych wszystko, co się tam znajduje, jest prawnie chronione. Pamiętajmy, że parki narodowe i rezerwaty to ostatnie ostoje naszej wspaniałej niegdyś przyrody, to często jedynie miejsce w Polsce, w którym utrzymane się relikty mikflory.
