Informacje ogólne
Położenie
Informacje szczegółowe
Historia
Galeria
Kontakt
Atrakcje w pobliżu
ARTYKUŁ ŚCIEŻKA PRZYRODNICZA REZERWAT JEZIORO ŁUKNAJNO
Długość ścieżki - ok. 8 km
Długość powrotnej trasy do Krutyni - ok. 24 km
Ścieżka przyrodnicza prowadzi wzdłuż łąk po stronie południowo-zachodniej jeziora Łuknajno. Wokół jeziora wiedzie trasa rowerowa dł. 11 km.
Przystanek 1 - Ogródki działkowe
Ścieżka przyrodnicza zaczyna się w okolicach cmentarza w Mikołajkach. Początkowo prowadzi drogą między cmentarzem (po lewej), a ogródkami działkowymi (po prawej). Ciągnące się ponad kilometr wzdłuż drogi ogródki działkowe są okazją do obserwacji ornitofauny synantropijnej (ptaki związane z siedliskami ludzkimi). Przedstawicielami ptactwa ogrodowego są przede wszystkim wróble, zięby i makolągwy.
Rosnące na obrzeżu drogi rośliny: szczaw, ostrożeń, uczep, dostarczają pożywienia trznadlom, szczygłów i dzwońcom. Za zakrętem drogi mijamy stację energetyczną TRAFO. Po przejściu 0,5 km, w obniżeniu terenu, spotykamy drugą część ogródków działkowych. Z lewej strony przylegają do nich pola uprawne. Przed ogródkami pojawiają się zarośla łozowe, w których można obserwować sikory.
Przystanek 2 - Łąki ostrożeniowe
Za ogródkami rozciągają się rozległe tereny łąk ostrożeniowych, poprzegradzane pasami łozowisk, rosnących wzdłuż rowów.
Uwagę zwracają tu duże rośliny jak: cykoria podróżnik, wierzbownica. Spotkać tu można dzierzby i trznadle, żurawie, kruk i myszołowy.
Przystanek 3 - „Raj” na łąkach
Dalej ścieżka wiedzie nas groblą dł. ok. 100 m, a następnie przez rzadko koszone łąki z nostrzykiem białym i żółtym, chabrem łąkowym, z żółto kwitnącą komonicą, a w wilgotniejszych miejscach z sitami i trzcinami. Wypatrzyć tu można pokląskwę i przepiórkę, gniazdujące pośród traw w zagłębieniach ziemi. Liczną grupą są tu ślimaki lądowe. Rzadko koszone łąki są rajem dla motyli, chrząszczy. Najczęściej spotyka się tu biegacze i kusaki. Wśród pajęczaków uwagę zwracają, największe w kraju, pająki z rodziny kłęboszy oraz kosarze. Z płazów można spotkać żaby: moczarową, trawną i zielone, ropuchę zwyczajną oraz traszki.
Przystanek 4 - Samotny świerk
Ścieżka prowadzi wśród łóz za południowy wschód do samotnego świerka. Jest on miejscem odpoczynku i obserwacji terenu dla wielu gatunków ptaków. Wypatrzyć tu można myszołowa, kruka, orlika krzykliwego, błotniaka stawowego.
Przystanek 5 - Jezioro Łuknajno
Zaroślami łozowymi ścieżka doprowadza nas do wieży widokowej, która ułatwia obserwację jezior. Przez podtopione miejsca wśród łozowisk wiedzie kładka. Jezioro Łuknajno ma kształt owalny, bardzo słabo rozwiniętą linią brzegową. Jest pozostałością epoki lodowcowej i stanowi nisze moreny dennej, wypełnioną wodą z topniejącego lodowca. Jezioro wąskim przesmykiem łączy się z jeziorem Śniardwy.
Charakterystyczną cechą Łuknajna jest równomierne wypłacenie zbiornika, spowodowane odkładaniem się pokładów gytii (osady obumarłych ramienic i rdestnic).
Obrzeża jeziora, jak i tereny przyległe, porośnięte są szuwarami tatarakowymi, trzcinowo-pałkowymi, turzycami, a od wschodu wąskim pasem lasu olszowego.
Przystanek 6 - W rezerwacie
Flora naczyniowa rezerwatu Jezioro Łuknajno liczy około 160 gatunków, 8 gatunków z rodziny ramienic, które stanowią główny składnik pożywienia zatrzymujących się tu łabędzi.
Z rzadkich roślin występują w strefie brzegowej, jeżogłówka najmniejsza, brzoza omszona, a z chronionych gatunków wawrzynem wilczełyko i storczyk szerokolistny. Świat zwierzęcy rezerwatu jest zróżnicowany i bogaty. Łuknajno jest doskonałym miejscem rozrodu i wzrostu wielu gatunków ryb takich, jak: szczupak, okoń, lin i leszcz.
Ścieżka przyrodnicza nie jest przeznaczona do jazdy quadami!
⇒ Historia
Ścieżki przyrodnicze na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego zostały oznakowane w latach 1992-1995.
⇒ Galeria
fot. Robert Wróbel
⇒ Kontakt
Mazurski Park Krajobrazowy
Krutyń
11-710 Piecki
tel. +48 89 742 14 05
www.mazurskipark.pl