NEOKLASYCYZM
Neoklasycyzm stał się opozycją dla romantyzmu, trwał od drugiej połowy XVIII do pierwszej połowy XIX wieku. Styl nawiązywał do epoki starożytnej Grecji i Rzymu, a także do sztuki włoskiego renesansu. Neoklasycyzm wyznaczał sobie we współczesnym świecie na nowo cele, czyli do poszukiwanie porządku, równowagi i harmonii w ogólnie pojętej sztuce.
Kamienica przy ulicy Roosevelta 31 zawiera w frontalnej elewacji detale architektoniczne nawiązujące do klasycyzmu. Wejście do budynku ozdabia portal wsparty na kolumnach, pilastrach wbudowanych w mur kamienicy.
 |
| Kamienica przy ulicy Roosevelta 31 |
Kolejnym charakterystycznym elementem dla tego stylu jest tympanon w zwieńczeniu fasady, a także naczółki nad otworami okiennymi w formie trójkątnej i łukowatej.
Następną kamienicą mrągowską, neoklasycystyczną jest kamienica przy ulicy Kościuszki 1 z drugiej połowy XIX wieku. Bardzo ciekawym detalem kamienicy jest ornament z liśćmi dębu znajdujący się w płycinach nad oknami, które wieńczy naczółek lukowy. Zaś w naczółku lukowym znajdują się głowy ozdobne aniołków otoczone mięsistym liściem akantu. Część przyziemia jak i wyższych kondygnacji jest pokryta boniowaniem.
 |  |
| Kamienica przy ulicy Tadeusza Kościuszki 1 | Zwierzęca maska, kamienica przy ul. Kościuszki 1 |
 | |
| Płycina z ornamentem liści dębu i głowa aniołka otoczonego liśćmi akantu w naczółku łukowatym | |
Obok kamienicy numer 1 przy ulicy Kościuszki znajduje się bardzo podobna, jeżeli chodzi o ornamentykę kamienica przy rogu ulicy Mickiewicza i Kościuszki. Fasada w górnych kondygnacjach pokryta jest cegłą w wątku kowadełkowym. Dolna część jest boniowana. Nad oknami znajdują się naczółki łukowate i trójkątne.
 |  |
| Kamienica przy rogu Mickiewicza i Kościuszki | Kamienica przy rogu ulic Kościuszki i Mickiewicza |
Na rogu kamienicy nad głównym wejściem umieszczono typowy balkon o podobnym charakterze jak w innych secesyjnych kamienicach. Balkon jest niewiele mniejszy od pozostałych, ma szeroką kratkę żeliwną i ozdobiony jest standardowo kwiatami akantu na rogach. W naczółkach znajdują się dekoracje kwiatowe.
 |
| Maska, kamienica przy rogu Mickiewicza i Kościuszki |
Neoklasycystyczna kamienica przy ulicy Żeromskiego nr 7. Kamienica charakteryzuje się murowanym balkonem ze zdobieniem rombowym. Okno balkonowe cechuje się szerokim łukiem epileptycznym. Samo okno balkonowe jest drobno dzielone w formie kraty złożonej z rombów. Pozostałe okna są prosto dzielone bez ozdobników. Zwieńczenie kamienicy jest w formie tympanonu. W fasadzie kamienicy przeważa ład i harmonia, prosta budowla bez dużej ilości elementów architektonicznych.
 |
| Kamienica przy ulicy Żeromskiego 7 |
Kamienica przy ulicy Królewieckiej nr 7 prosto zdobiona, zachowująca ład i porządek typowy dla neoklasycyzmu. Nad oknami w drugiej kondygnacji znajdują się naczółki zamknięte trójkątnie i łukowato. Nad oknami znajdują się oryginalne ornamenty z liśćmi klonu. Zwieńczenie kamienicy zakończone jest pinaklem. Elementem wartym uwagi są drzwi frontowe zdobione kimationem, po środku wyrzeźbiono agrafy udekorowane liściem akantu.
Kolejnymi kamienicami wartymi uwagi są kamienice pod numerami 16 AB i 18 A przy tej samej ulicy. Obie kamienice charakteryzują się naczółkami klasycystycznymi w formie trójkątnej i łukowatej powielane już w innych omówionych kamienicach. Elementem nadającym efektywny wyraz budynkowi są balkony żeliwne, ażurowe przyozdobione w podobny sposób jak na innych mrągowskich kamienicach, akantem w narożach. Jednak te dwa balkony nie są mocowane na bogato zdobionych modylionach. Kształt zwieńczenia to obcięty trójkąt na kamienicy pod numerem 16, a pod numerem 18 tympanon.
 |
| Kamienica przy ulicy Królewieckiej 16 AB |
Kamienica z XIX wieku pod numerem 26 jest ostatnią kamienicą neoklasycystyczną przy ulicy Królewieckiej. Wyróżniają ją małe i krótkie modyliony i dwa akroteriony szczytowe przy oknach. Całość kamienicy boniowana. Dodatkowym interesującym elementem zwracającym uwagę jest witryna sklepowa, a właściwie okno z nietypowym łukiem i dzieleniem. Jeżeli chodzi o styl neoklasycystyczny na mrągowskich ulicach można wyróżnić jeszcze dwie kamienice przy ulicy Królewieckiej i Warszawskiej. Pozostając na ulicy Królewieckiej należy udać się pod numer 41.
 |
| Kamienica przy ulicy Królewieckiej 41 |
 |
| Kamienica przy ulicy Królewieckiej 41 |
Jest to kamienica wybudowana na przełomie XIX i XX wieku. Przyciąga uwagę, gdyż jest duża i masywna. Jej jasny kolor i nie dawna renowacja, ułatwia dostrzeżenie detali architektonicznych takich jak dwa ażurowe, żeliwne balkony. Naczółki trójkątne i łukowate z ornamentem liści kwiatów w płyciznach, drobne modyliony agrafowe przy gzymsie. A elementem koronującym kamienicę są rozbudowane lukarny o łagodnym secesyjnym kształcie. Przyziemna część budynku jest boniowana, wypełniona w wyższych kondygnacjach cegłą w wątku kowadełkowym.
Ten okazały budynek mógł być komisariatem Policji, ponieważ na dawnych widokówkach widać przed nim budkę strażniczą, a na dachu flagę. Po I wojnie światowej w koszarach wojskowych, ze względu na ograniczenia liczby żołnierzy zorganizowano Szkołę Policyjną. Nie wiadomo jednak czy tam też mieścił się miejski posterunek policji. Obecny komisariat mieści się w budynku dawnego Urzędu Skarbowego wybudowanego dopiero na początku lat 40-tych.
Drugą i zarazem ostatnią kamienicą pseudo neoklasycystyczną jest kamienica przy ulicy Warszawskiej 16. Kamienica jest najprawdopodobniej jedną z najstarszych przy ul. Warszawskiej, gdyż w monografii Sensburga autorstwa Templina z roku 1918 zdjęcie je przedstawiająca wskazuje, że już wtedy mogła liczyć ok. 100 lat.
